پذیرش نظریه ابن سینا در رابطه با حرکت در قرن دوازدهم میلادی

نوشتار حاضر به بررسی پذیرش نظریه ابن سینا در حرکت در قرن ششم (دوازدهم میلادی) می­ پردازد. ابن سینا راه­ های خلاقانه­ ای را در جهت درک «حرکت» در پاسخ به چالش­ ها و شرایط مختلفی که سنت فلسفی و نقد درونی خود او آن­ها را مطرح کرده بودند، ابداع کرده است. حرکت در نظر ابن سینا یا حالت بودن در میان دو نقطه است و یا پیمایش در یک بازه زمانی جایی که  نقطه اول از این دو کاملا واقعی است و نقطه بعدی ساخته تخیل است. در قرن ششم هجری (دوازدهم میلادی) نقد ضمنی برخی دانشمندان برجسته منجر شد تا در برخی محافل نظریه ­ای مورد قبول واقع شود که می­ گوید، حرکت به واسطه پیمایش کاملا واقعی است. این موضع­ گیری توسط دو گروه مورد پذیرش واقع شد، هم کسانی که نظریه اتمی را پذیرفته بودن و هم کسانی که نظریه بدن­های مداوم را قبول کرده بودند.

مجتبی علی پور