مناظرات میان مسلمانان و مسیحیان در دوره صفوی

این کتاب به بررسی تاریخچه مباحث کلامی میان مسلمانان و مسیحیان در ایران طی قرون ۱۷ و ۱۸ می پردازد. پیگیری مباحث اعتقادی و کلامی میان مسلمانان و مسیحیان در قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم در ایران، موارد تازه‌ای برای مطالعه جدال میان مسلمانان و مسیحیان در اختیار ما می‌گذارد و درک تازه‌ای از روابط بین مذهبی و تعاملات بین ‌فرهنگی جهان اسلام در دوران ایران مدرن به ما می‌دهد. چگونگی تکامل شیوه‌های ادبی سخن و بلاغت کلام در بحث‌های بین مذهبی را تحلیل می‌کند و در ادامه نشان می‌دهد چگونه همگی این مباحث در تشکیل حکومت‌های دینی بخصوص شیعی در خاورمیانه اثرگذار بوده‌اند.

قسمتی از کتاب به مطالعه تاثیرات و حواشی علی قلی جدید السلام ( درگذشته ۱۷۳۴ میلادی) می‌پردازد. او یک مبلغ مذهبی پرتغالی بود، اما بعدها از دین خود یعنی مسیحیت خارج شد و به اسلام گروید. علی قلی با استفاده از آیات “انجیل” کتاب ” دلائل النبوه” را تشریح واعتبار اسلام را تثبت کرد. پس از آن در بخش‌هایی از کتاب درباره اتهاماتی که به علمای مسیحی درباره تحریف و دستکاری “کتاب مقدس” زده می‌شود، صحبت می‌شود. در ادامه نویسنده زمینه‌های تاثیرگذار فکری، اجتماعی، سیاسی در اواخر دوران صفوی را مورد بازبینی قرار داده و به مباحثی همچون ماهیت سلطه حاکمیت دینی، برخوردهای بین مذهبی و تبادلات فرهنگی در نظام‌های نوین اسلامی پرداخته است. این رساله، با تفکیک ارتباط میان مباحث جدلی و دیگر آموزه‌های اسلامی و با تاکید بر ویژگی‌های مشخص و مورد نظر شیعی، جدال کلامی مذهبی را روشی برای تکامل و سازگاری دوره‌ها و زمینه‌های مختلف تاریخی معرفی می‌کند.

برای مطالعه این کتاب کلیک کنید