تصوف در سیاست دینی مراکش: انکسارهای تقوا و احسان

کتاب حاضر از طریق مطالعه تطبیقی نهادهای تصوف، نقش تصوف را در سیاست مراکش در قرن بیست و یکم و زمان معاصر نشان می‌دهد. نویسنده تحلیل خود را با مشخص کردن راهبردهای به کار گرفته شده توسط دولت مراکش در بیست سال گذشته، با هدف تنظیم و تولید «اسلام مراکشی» مورد تایید حکومت پادشاهی آغاز می‌کند. به عقیده نویسنده علیرغم بکارگیری این سیاست‌های آسایش خاطر معنوی و دیپلماسی معنوی، از جمله حمایت دولتی از نهادهای صوفیانه، این امر نه تنوع را کاهش داده و نه تفسیری ساده و پیش پاافتاده از اسلام ایجاد کرده است، بلکه موجب بیان و اجرای متنوع این نوع از دینداری شده است. نویسنده از طریق تحلیل تطبیقی سه نهاد صوفیانه بر اساس هجده ماه کار میدانی – که دو مورد از آنها قبلاً مطالعه نشده است – فضاهای اجرای خلاقانه قوانین و آموزه‌های تصوف به عنوان یک سنت اخلاقی را نشان می‌دهد. در نهایت، نویسنده به این نتیجه می‌رسد که هر نهاد صوفی، بازتاب متفاوتی از احسان را منعکس می‌کند؛ مفهومی که بر پرورش تقوای جمعی تأکید دارد که این دیدگاه زیربنای قاعده دولت مراکش از اسلام است.

فهرست مطالب

۱- مقدمه: احسان و عرفان عملی

۲- سه تاریخچه از تصوف و سیاست در مراکش

۳- یک دستور غیرعملی: شیخ فوزی و کرکریه (ابوعبدالله محمد فوزی الکرکری صاحب طریقت کرکریه)

۴- زیارت و سیاست در کرکریه

۵- تصوف واخلاق نئولیبرال درمرکز بین المللی آکادمیک مطالعات تصوف و زیبایی شناسی

۶- معرفی مدارس زاویه به دنیا با صوفیه علویه