داروهای عربی در پزشکی مدیترانه اولیه قرون وسطی

طب عربی هزار سال در جهان باستان، از سواحل اسپانیا در غرب تا چین، هند و سریلانکا (سیلان) در شرق، حکمفرما بود. این کتاب تأثیر میراث پزشکی یونانی (و همچنین هند و ایرانی) را بر تکامل پزشکی و داروشناسی عرب بررسی می‌کند و آن را از منظر علم داروشناسی مورد بررسی قرار می‌دهد، که نشانه‌ای مطمئن از نقش قابل توجه این میراث پزشکی است. نویسندگان با تمرکز بر مواد دارویی عمده‌ای که عرب‌ها در مدیترانه قرون وسطی رواج دادند و مبادله می‌کردند از جمله عنبر، کافور، مشک، هلیله سیاه، جوز هندی، چوب صندل و زردچوبه، نشان می‌دهد که چگونه این مواد دارویی با تاثیرپذیری از داروشناسی جالینوسی-عربی باعث غنی‌سازی داروهای موجود شدند. نویسندگان بعلاوه، درباره چگونگی پیوند این مواد با توسعه و توزیع فناوری‌ها و صنایع جدید تکامل یافته در قرون وسطی، مانند منسوجات، کاغذ، رنگرزی و دباغی و ادغام آن با گرایش‌ها، خواسته‌ها و مدهای جدید در حوزه ادویه‌ها، عطرها، زیور آلات (سنگ های قیمتی) و خواروباری که گاه هنوز در سبد غذایی امروزی ما یافت می‌شود، توضیح می‌دهند.

ویژگی‌های اصلی کتاب

• ارزیابی ادغام طب نظری و عملی یونانی، هندی و ایرانی در فرهنگ پزشکی عربی
• ارائه فهرستی از مواد دارویی توزیع شده توسط عرب‌ها پس از جنگ و هنگام فتوحات
• ماجراهایی درباره ۳۳ داروی جدید عربی با مطالعه زمینه تاریخی آن‌ها
• تشریح سهم عرب‌ها در فرهنگ مادی روزمره قرون وسطی (پزشکی، لوازم آرایشی، عطرسازی، رنگرزی، محصولات صنعتی و سنگ‌های قیمتی)

برای مطالعه متن کتاب کلیک کنید.