زبان بلاغی و فرهنگ اسلامی در مصر معاصر

اسلام‌گرایی در مصر بیش از آنچه فرض شده، در قالب جامعه‌شناسی و ایدئولوژی گسترش یافته است. این کتاب از طریق تحلیل زبانی معانی بیان اسلام‌گرایان به بررسی نگرشها نسبت به دیگر مسلمانان، مقامات دینی و جامعه‌ی غیر دینی می‌پردازد. مؤلف با بررسی معانی بیان سه چهره‌ی اسلام‌گرای اصلی در مصر کنونی، یعنی یوسف القرداوی، عمر خالد و محمد اماره به بررسی پیوند میان معانی بیان اسلام‌گرایان و ساختار سیاست و اجتماعی حوزه‌ی اسلامی در مصر می‌پردازد. مؤلف با تأکید بر تنوع معانی بیان اسلامی به این بحث می‌پردازد که تفاوت‌های قالب تنش‌های ایدئولوژیک و جامعه‌شناختی را آشکار می‌سازد. این کتاب که بر مبنای دستور نظام‌مند کارکردی زبان، قرار دارد سه حوزه‌ی زبانی را به تفصیل بررسی می‌کند: کاربرد ضمایر، انتخاب وجه و آرایش‌های روندها و مشارکان. در این کتاب این امر بررسی می‌شود که نویسندگان چگونه با خوانندگان خود ارتباط برقرار می کنند و چگونه مفاهیمی همچون تفکر اسلامی، مسلمانان و غرب که در محور احیای اسلام کنونی قرار دارد  را تفسیر می‌نمایند.

حمید طالب