ظهور اقلیت‌ها در خاورمیانه

حوالی سال‌های ۱۹۲۰، اصطلاح “اقلیت” ناگهان در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفت. طی یک دهه و در طول جنگ جهانی اول، یک اصطلاح در میان بسیاری از اقشار، از مردم عامه تا دانشگاهی و در موضوعات مختلف از سیاست و حقوق تا جامعه ملی و بین‌المللی استفاده می‌شد: “اقلیت‌ها” و “اکثریت‌ها”. کتاب حاضر وضعیت سوریه در زمان استعمار فرانسه را بررسی می‌کند. اینکه اساسا چه تحولاتی منجر شد تا عده‌ای از مردم برای توصیف خود از اصطلاح ” اقلیت” استفاده کنند. دولت فرانسه برای ایجاد تقسیمات ارضی و تغییرات سیاسی و حقوقی در سوریه در دوران استعمار تلاش‌های زیادی کرد، اما علیرغم همه این تلاش‌ها یک گرایش ملی میهنی در سوریه شکل گرفت: اتحاد برای داشتن یک سرزمین ملی با مرزهای ثابت و دولت مقتدر داخلی بدون کنترل از خارج. تحولات در سوریه پس از عثمانی  شباهت زیادی با اروپای معاصر پس از سقوط امپراتوری اتریش-مجارستان و تزار داشت. با توجه به تغییراتی که استعمار فرانسه در سوریه ایجاد کرد، و معنای این تغییرات، می‌توانیم توصیف عینی از مفهوم “اقلیت” را در این فرایند و تغییرات بیابیم.

برای مطالعه متن کتاب کلیک کنید.