قلب فلسفه ی اسلامی: تعالیم افضل الدین کاشانی

افضل الدین کاشانی معروف به بابا افضل در روستای مرق در نزدیکی کاشان در سال ۱۲۱۰ درگذشت. درباره او و اساتیدش اطلاعات کمی در دست است و صرفا می دانیم که در روستای مرق تدریس می کرده و شاگردان بسیاری داشته است. نثر فارسی فلسفی او زیباترین نثر در زمینه ی زبان است.
او در فلسفه ی خود از میانِ فلاسفه پیشین، ارسطو و هرمس را ذکر می کند، اما در مورد فلاسفه مسلمان قبل از خود تنها اشاراتِ غیر مستقیمی دارد. دیدگاه او مانند دیدگاه اخوان الصفا و بسیاری دیگر بشدت آمیخته با نو افلالوطی است.
او به وضوح بیان می کند که هدف از فلسفه، استفاده از هوش انسان و رسیدن او به انسان کامل است. مواضع هستی شناسانه،معرفت شناسانه، اخلاقی، سیاسی،جهان شناسانه و روانشناسانه ی او بصورت اصلی و سنتی است.

کتاب در سه فصل به معرفی بابا افضل و نوشته های او، توصیف جهان بینی فلسفه ی اسلامی و تجزیه و تحلیل اصطلاحات قابل توجه از واژگان فلسفی می پردازد.
در این کتاب بیش از نیمی از آثار فارسی بابا افضل به انگلیسی ترجمه و آورده شده است.

مجتبی علی پور