مساجد اولیه چین

مسجد به عنوان یکی از اساسی‌ترین ارکان دین اسلام، محلی برای عبادت و برگزاری آیین‌های دینی است. با وجود تفاوت بسیار زیاد میان معماری سنتی چینی و معماری اسلامی؛ اما نیاز مسلمانان برای داشتن مسجد، این دو معماری متفاوت را همسان کرده است. این همگرایی داستان فوق العاده‌ای دارد. زمانی که اسلام، یعنی یک دین توحیدی اما بیگانه با فرهنگ چین وارد این کشور شد؛ سنت معماری این کشور را که برای هزاران سال تغییر نکرده بود، تحت تاثیر خود قرار داد. داستان این همگرایی از قرن هفتم آغاز شد و تحت دودمان سونگ و مینگ، و حکومت غیر چینی مغول‌ها و منچو‌ها که هر کدام دارای برنامه‌های سیاسی و مذهبی متفاوتی بودند، ادامه یافت. کتاب حاضر توضیح می‌دهد که چگونه مساجد و در نهایت اسلام، در چین زنده ماندند؛ زیرا نظام معماری چین، اگرچه تغییرناپذیراما سازگار است و می‌تواند الزامات مذهبی بودیسم، دائوئیسم، کنفوسیوس و اسلام را همزمان برآورده کند.