مکانی در میانه‌ی دو مکان: مفهوم قرآنی عالم برزخ

برای معتقدان به معاد جسمانی، مسئله‌ای در رابطه با رخدادهای بعد از مرگ و قبل از قیامت مطرح می‌شود؛ یعنی جایگاه میانه‌ی مرگ و قیامت. غالب مسلمانان، این جایگاه میانه را برزخ می‌دانند. هنگامه‌ی برزخ، زمانی سرشار از ایهام و دهشتناک در قبر است که با دیدار ملائک، پاداش و عذاب مشخص شده است. منابع کتابِ اعتقاد به برزخ به عنوان جایگاه و حائل میان دو مکان، برآمده از مطالعه ساختار شفاهیِ قرآن و بررسی تاریخ نخستین اسلام است. جورج آرتشر در این کتاب، تاریخ اولیه‌ی برزخ را بازسازی می‌کند و با تحلیل شانزده سورهی قرآن در جستجوی فرامین شفاهی، اشارات متنی، و همانندی‌های همگرا، برزخ اولیه در مقابل کیش‌های مقدسِ عهد کهن، به ویژه آیین مسیح است. آنگاه نگرش قرآنیِ برزخ از طریق شروح احوالِ نبوی، معماری اسلامی، و ادبیات روایی دنبال می‌شود تا نحوه‌ی گسترش مفهوم برزخ را مطابق مدعیّات آخرت شناسیِ مختص قرون میانه‌ی اسلامی تبیین کند.