ریچارد ارنست پین

ریچارد پین، مورخ ایران اواخر باستان است. تحقیقات وی عمدتا بر محور امپراتوری ایران، به ویژه قابلیت امپراتوری ایران (ساسانی) در آمیزش موفق اجتماعی، فرهنگی، و جغرافیایی جمعیت‌های مختلف است. همچنین، وی علاقمند به تاریخ اجتماعی جوامع مسیحی و زرتشتی در اوایل جهان اسلام، تعاملات خاور نزدیک با آسیای مرکزی و میانه، و مطالعه تطبیقی امپراتوری‌های باستانی خاور نزدیک و مدیترانه است. وی دکترای خود را در سال ۲۰۰۹ از دانشگاه پرینستون دریافت داشته و از سال ۲۰۱۳ تا کنون دانشیار گروه تاریخ، گروه زبان‌ها و تمدن‌های خاور نزدیک، و موسسه شرق‌شناسی در دانشگاه شیکاگو بوده است. او برنده جایزه‌ی بلیس بوده و به خاطر کتاب وضعیتی از آمیختگی از انجمن فلسفی آمریکا، انجمن بین‌المللی مطالعات ایرانی، و آکادمی آمریکایی دین جوایزی دریافت داشته است. از میان سایر کتابهای (انگلیسی) وی می‌توان به «جهان‌وطنی و امپراتوری»، «دیرینه شناسی سیاست‌های ساسانیان»، و «بصیرت‌های اجتماع در جهان پسار‌ومی» نام برد. وی همچنین مقالاتی در زمینه‌ی تاریخ ایران و اسلام در مجلات معتبر به چاپ رسانده است.