انقلاب ادبی: مطالعه تاثیر شعر فرانسه در نوسازی اشکال شعر فارسی در آغاز قرن بیستم

کتاب در اصل رسالۀ دکتری مؤلّف در زمینۀ ادبیات تطبیقیست که با راهنمایی استاد برجستۀ ادبیات تطبیقی، ژان بِسیِر، عضو هیأت علمی دانشگاه سوربن جدید (پاریس ۳) به نگارش درآمده و در سال ۲۰۱۱ جایزۀ بهترین رساله در مطالعات ایرانی را از انجمن ایرانشناسی اروپا به خود اختصاص داده است.

کتاب دارای سه بخش و نُه فصل است. این مجموعه دارای نتیجه، کتابشناسی و فهرست اعلام است. پیشگفتار بسیار ساده، حاوی برنامۀ اعلام شدۀ مؤلّف در کلّ کتاب است؛ یعنی بررسی تأثیر ادبیات و بخصوص شعر فرانسه بر شعر فارسی اواخر قرن نوزده و ابتدای قرن بیستم. این پیشگفتار با نتیجه مرتبط است و آنچه که در ابتدا اعلام شده، در انتها ثابت و بطور قاطع هم اعلام شده است. با خواندن این پژوهش درمی‌یابیم که چگونه آشنایی و علاقۀ خاصّ ادیبان و شاعران ایرانی به زبان و ادب  فرانسه و همچنین ترجمۀ آثار و تأمل در تفکّرات بزرگان ادب فرانسه در قرن نوزده و پیش از آن، زمینه‌ساز تحوّلی اساسی در شعر فارسی شده است.

نگاه منطقی و بدور از جانبداری نویسنده، اثر را به تحقیقی ارزشمند بدل کرده است که با رویکردی علمی و با تقسیمبندی مناسب موضوعات، خوانندۀ فرانسه‌دان ایرانی را با چرایی و کیفیت شکلگیری این انقلاب بخوبی آشنا می‌سازد. مؤلّف با اقتدار علمی عمل کرده و توانسته است در خصوص بعضی از موضوعات تأثیرپذیری با قاطعیت موضعگیری کرده و به صحبت بپردازد.

مؤلّف، اهل کردستان عراق است و ابتدا در دانشگاه تبریز و سپس، در عراق درس خوانده و بعد به کمک بورس وزارت امور خارجه فرانسه، دکترای خود را از پاریس اخذ کرده است. به دنبال آن عازم وین (اتریش) شده و در آنجا بعنوان پژوهشگر مشغول به کار و عضو بنیاد مطالعات ایرانی وابسته به آکادمی علوم وین (اتریش) شده است. او مقالات زیادی در همایشها و کنفرانسهای بین‌المللی ارائه کرده است.