«بقای پیش از اسلام» در آسیای مرکزی مسلمان: قوم نگاری تزاری، شوروی و پس از شوروی از منظر تاریخی جهان

کتاب حاضر چارچوب مفهومی «بقا‌های» تاریخی-فرهنگی را از نظریه‌های تایلور (بنیان‌گذار انسان‌شناسی فرهنگی)، جیمز فریزر (اسطوره‌شناس) و دیگران در اواخر قرن نوزدهم، در تطبیق با «انحطاط باوران» توحیدی و جدل‌پردازان ضد کاتولیک پروتستان، دنبال می‌کند و به ریشه‌های آن در سنت‌های یهودی، مسیحی و مسلمان و همچنین اشکال بعدی سکولاریزه‌تر در جنبش‌های روشنگری و رمانتیسم آلمان بازمی‌گرداند. این منابع تاریخی، به ‌ویژه بر آیین «دو ایمانی» ارتدکس روسی، که هم  تزاریست و هم قوم نگاری بعدی شوروی در آسیای مرکزی مسلمان را تحت تاثیر قرار داد، تاکید دارند. آیین دو ایمانی روسی به هدایت و توجیه برنامه‌های میسیونری و اعزام مبلغین دینی، برنامه‌های اجتماعی-حقوقی، سیاسی و دیگر عوامل امپراتوری کمک کرد. این مجلد با اقتباس از تاریخ اروپا، آسیای مرکزی، خاورمیانه و جهان، زمینه‌های قوم‌ شناسی و مردم شناسی، و همچنین مطالعات مسیحی و اسلامی، به پژوهش در مورد «همسان سازی» و «تغییر»، تعاریف اسلام و تاریخ به عنوان هویت و میراث و بیش از آن می‌پردازد. کتاب در چارچوب تاریخی جهانی گسترده‌تری قرار دارد و به بحث‌هایی درباره «بقای پیش از اسلام» در میان مردمان مسلمانی از تُرک‌ها، ایرانی‌ها، مصری‌ها، بربرهای شمال آفریقا، سیاه‌پوستان آفریقا و جنوب آسیا می‌پردازد و در عین حال میراث «چرخش فرهنگی» گیرتز (انسان‌شناس آمریکایی) را در مطالعات پسااستعماری غرب و در رابطه با روندهای متفاوت تاریخ نگاری در دوران پس از جنگ جهانی دوم نقد می‌کند.

برای مطالعه متن کتاب کلیک کنید.