تاریخ و حافظه در خلافت عباسی: ثبت گذشته در ادبیات عربی قرون وسطی

«أبوبکر الصولی» از دانشمندان همه‌چیزدان و نیز از اصحاب خاص دربار عباسی بود که یک شطرنج‌باز نامدار نیز به شمار می‌رفت. بیشترین شهرت او احتمالا مربوط به آثارش درباره شعر و دادرسی است که تاثیری دیرپا بر ادبیات عرب داشت. ده‌ها سال خدمت‌گزاری او در دربار دست‌کم سه خلیفه عباسی باعث شد او به‌عنوان مورخ چشم‌اندازی منحصربه‌فرد از زمانه خود کسب کند، اگرچه او را بیش از آنکه  مفسر وقایع بدانند به‌عنوان ناظر حوادث تلقی می‌کنند و به همین دلیل ارزشمند می‌شمارند.

این کتاب اولین مطالعه جامع درباره الصولی است که به زبان انگلیسی عرضه می‌شود و نشان می‌دهد تفحص در زندگی، زمانه و آثار یک فرد پیچیده همچون او می‌تواند مثل یک نخ تسبیح برای تحقیق در مفاهیم گسترده‌تر و جنجالی‌تر همچون زندگی‌نگاری، خود-زندگی‌نگاری، فرهنگ دربار، و فرهنگ مکتوب بکار رود. حاصل این تحقیق سیری در رویکردهای درباره عباسی برای فهم گذشته و بطور کلی معنای «تاریخ‌نگاری» در بافت عربی قرون وسطی است.

فهرست مطالب

۱) حیات و مابعد حیات

۲) به زبان خودش

۳) به زمان خودش

۴) به آثار خودش

۵) فراست و ادراک

جمع‌بندی