جوانمردی

تصوف و فرهنگ صوفیان همواره مورد توجه غرب بوده است، اما بُعد اخلاقی آن معمولا نادیده گرفته می‌شود. جوانمردی یعنی عنصر کلیدی تصوف ایرانی، اخلاقی بود که صوفیان را تشویق می کرد تا دیگران را بر خود مقدم بدانند و رفتار نادرست و گناهان مردم را نادیده بگیرند. این منش صوفیان نشان دهنده درک انسانی و آزادیخواهانه آن‌ها از اسلام است. بسیاری از نویسندگان در سنت ایرانی درباره جوانمردی نوشته‌اند و این کتاب ترجمه بخش‌هایی از سه اثرمهم قرون وسطی را ارائه می‌دهد: الفتووات شهاب الدین سهروردی، فتووات نامه میرزا عبدالعظیم خان قریب و رساله حاتم طایی اثر حسین واعظ کاشفی. این متون از بخش‌های مختلف دوره قرون وسطی بیرون کشیده شده‌اند و بازتابی از بازه‌های زمانی مختلف و منعکس کننده مسائل سیاسی، اجتماعی و جنسیتی آن زمان هستند و به همین جهت این امکان را به خواننده داده می‌شود تا تغییرات رخ داده  در اخلاق جوانمردی و تصوف را شناسایی کند.

برای مطالعه متن کتاب کلیک کنید.