فیلسوفان مسلمان قرون وسطی و تعاملات میان فرهنگی: به سوی یک الگوی گفتمانی در آموزش

کتاب حاضر به بررسی آثار فیلسوفان مسلمان قرون وسطایی که به تبادلات میان‌فرهنگی علاقه‌مند بودند می‌پردازد. این فیلسوفان به چگونگی پذیرش اسلام در اندیشه بیگانگان توجه داشتند تا به یک الگوی گفتمانی مبتنی بر تبادلات میان‌فرهنگی، برای آموزش اسلامی و عربی دست یابند. فیلسوفانی که در این پروژه مورد مطالعه قرار گرفتند، آموزگاران، مربیان یا معلمانی مانند الکندی، فارابی، غزالی و ابن رشد بودند که مشارکت‌های فلسفی آن‌ها به طور مستقیم یا غیرمستقیم باعث پیشرفت یادگیری میان‌فرهنگی شد. کتاب نمونه‌هایی از چگونگی درگیر شدن هر یک از این فیلسوفان با برخوردهای میان فرهنگی را توصیف می‌کند و این پرسش را مطرح می‌کند که چگونه فلسفه‌های آن‌ها می‌تواند در تزریق اخلاق و روش‌های میان فرهنگی در نظریه پردازی برنامه‌های آموزشی کارگشا باشد. در ابتدا به بررسی آثار فیلسوفان منتخب قرون وسطایی از دیدگاه میان فرهنگی پرداخته می‌شود تا در تدوین یک الگوی گفتمانی برای آموزش مسلمانان تنظیم شود و آن را غنا بخشد. دوم، این آموزش میان فرهنگی را به عنوان یک کاتالیزور برای هدایت تعامل جوامع مسلمان و ساخت هویت، ترغیب انعطاف پذیری، تحمل، مشورت و کثرت، بیان می کند. و سوم با ترویج تعاملات میان‌رشته ای و بازگرداندن مرزهای میان فرهنگی در خارج از محدوده تربیتی، شکاف میان سنت قرون وسطایی و اندیشه مدرن را پر می‌کند. این مطالعه نشان می‌دهد که دامنه گفتمانی که ارتباط میان فرهنگی را هدایت می‌کند، با الکندی به یک ساختار ساختار آموزش‌گرا، با فارابی به یک مدل آموزشی سه جانبه، با غزالی به یک تجربه موقت و با ابن رشد به یک تعلیم و تربیت مشورتی با دیگر گزینه‌ها تبدیل می‌شود. بنابراین مخاطبان این کتاب علاقمندان به بهره‌گیری از گفتگو در آموزش، ارتباطات میان فرهنگی و تحقیقات اندیشه اسلامی هستند.

برای مطالعه متن کتاب کلیک کنید.