امپراطوری پناه‌جویان: مسلمانان قفقاز شمالی و دوران متاخر حکومت عثمانی

در سالهای بین دهه ۱۸۵۰ و جنگ جهانی اول، حدود یک میلیون مسلمان از منطقه قفقاز شمالی به امپراطوری عثمانی پناهنده شدند. این جابجایی پناهندگان مسلمان از روسیه باعث تغییر حکومت عثمانی شد. چرکس‌ها، چچنی‌ها، داغستانی‌ها، و دیگر اقوام صدها روستای پناهندگی در سراسر منطقه بالکان‌، آناتولی و شامات عثمانی تاسیس کردند. اغلب روستاها هنوز هم دایر است، از جمله آنچه امروزه به شهر امان تبدیل شده است. تغییر مکان پناه‌جویان مسلمان باعث رونق اقتصادهای محلی شد، ولی رقابت برای تصرف زمین را هم تشدید کرد، گاهی به تنش‌های فرقه‌ای دامن زد، و تغییرات بنیادینی در مناطق مرزی امپراطوری‌های روسیه و عثمانی ایجاد کرد.

کتاب امپراطوری پناه‌جویان تاریخ متاخر عثمانی را از دریچه آوارگی گسترده این پناه‌جویان بازسازی می‌کند و ریشه‌های نقل مکان پناهندگان در خاورمیانه مدرن را نشان می‌دهد. نویسنده یک اصلاحیه تاریخ‌نگاشتی ارائه می‌دهد:‌ امپراطوری عثمانی در قرن نوزدهم یک رژیم پناهندگی به وجود آورد که بسیار پیش از نظام‌های پناهندگی مجمع ملل و سازمان ملل بود. این کتاب با استفاده از تحقیقات آرشیوی در بیش از بیست مخزن عمومی و خصوصی در ده کشور، مرزهای رایج بین مهاجرت اجباری و اختیاری، و پناه‌جویان و مهاجران را بر هم می‌زند و تاریخ مهاجرت مسلمانان در قرون نوزدهم و بیستم را بازنویسی مکند.