Hâfez de Chiraz, Le divân: Oeuvre lyrique d'un spirituel en Perse au XIVe siècle
دوفوشه کور در مقدمه این اثر تحقیقی با بیان اینکه شانزده سال عمر خویش را صرف درک و ترجمه دیوان حافظ نموده در حالیکه استادان ایرانی تمامی عمر خود را دراین راه می گذرانند، آشکارا تواضع خود را در برابر عرفان اسلامی نشان می دهد. تمامی ترجمه های پیشین به زبان فرانسه ، گزیده غزلیات حافظ بوده و نخستین ویژگی ترجمه کنونی ، کامل بودن آن است. این استاد ایرانشناس و حافظ پژوه از سر وفاداری به اثر و دغدغه ارائه دقیق ترین تصویر ممکن از اعمال هر گونه سلیقه گزینشی سرباز زده و بر این نظر است که باید همه را ترجمه کرد یا اصلا” ترجمه نکرد. این ترجمه با وسواس انجام شده است و مترجم نمی کوشد تا در ترجمه، اشعار را وارد عروض شعری فرانسوی کند و زیبایی متن را محصول پژوهش و دقت خود قرار می دهد. دوفوشه در توضیحات و پانوشته ها برای هر غزل تفسیری جامع ارائه می کند تا سیر و روند اندیشه مرکزی را از درون یک غزل بیرون آورد ، به گونه ای که تعامل ابیات مختلف را با یکدیگر عیان و از قرائت سنتی که هر بیت را مستقل از سایر ابیات تلقی کند، فاصله بگیرد. شرح پروفسور دو فوشه کور از دیوان حافظ ، زمینه تاریخی اثر و در عین حال بعد عرفانی آن را ترسیم میکند و در این مسیر بر اصالت ، بداعت و خلاقیت حافظ تاکید نموده و او را عارفی مستقل ، بی هیچ وابستگی به فرقه یا مکتب خاصی از تصوف معرفی می کند.
لطفا نظر خود را در مورد این مطلب بنویسید
نظرات شما
نظری برای این مطلب ثبت نشده است
مشاهده بیشتر
اطلاعات تماس
با عضویت در خبر نامه
از آخرین مطالب ما، باخبر شوید...